((الهام گرفتن))
بهانه ای برای ننوشتن
آیا شما از دسته نویسندگانی هستید که منتظر الهامات می مونن؟
آیا تا سوژه خوبی سراغتون نیاد دست به قلم نمی برید؟
پس در ادامه مطلب همراه من باشید.
سعی نمی کنم الهام بگیرم ، بیشتر سعی می کنم به طور منظم کار کنم.من فکر می کنم که اغلب هنرمندان الهام گرفتن را یک جور افسانه می پندارند. براحتی بدون انجام کار، کار در دست شماست.(جان کیج)
جک لندن: شما نمی توانید منتظر الهامات شوید، مجبورید که به دنبالش بروید.
الهام ها در حال حرکت هستند ، منتظر آن ها نمانید چون از شما دور می شوند. به دنبال الهام ها حرکت کنید. (آرمین رضائی)
الهام گرفتن ، بهانه ای است برای ننوشتن. (راحله رضائی)
همانطور که گفتم ، الهام گرفتن فقط بهانه ای هست برای شما تا ننویسید. منتظر الهام موندن ، عملاً ننوشتنه.
خب شما فرض بفرمایید که شغل شما نویسندگی باشه و به خودتون بگید : ((هر وقت الهامی به ذهنم رسید دست به قلم می برم و می نویسم)) اما در نظر بگیرید ، اگه تا یه سال دیگه هیچ الهامی به ذهنتون نرسید چی؟بازم باید دست رو دست بذارید؟! اگه تا پنج سال دیگه الهامی دریافت نکردید چی؟ تا کی می خواید منتظر الهام بشینید؟ مخصوصاً اگه شغل اصلی شما نویسندگی باشه ؛ شما باید اون پنج سال رو از جیب بخورید . تازه این پنج سال خوش بینانه ترین حالت ممکنه چون بعد از مدتی دیگه سمت نوشتن نمی رید، یا اینکه از نوشتن می ترسید، اینقدر نمی نویسید، نمی نویسید تا تمایلتون به نوشتن کم میشه یا هر چی به ذهنتون فشار میارید چیزی ازش در نمیاد، این ها اثرات کنار گذاشتن نوشتن به مدت طولانیه.این ها نتیجه نتظر الهام موندنه.
اگر یک نویسنده هستید ، بنویسید. این شغل شماست . (ژول سامن)
پس وقتتون رو برای الهام گرفتن هدر ندید ، کار رو شروع کنید . الهامات رو در حین کار دریافت می کنید.
پس همین الان اولین چیزی که به ذهنتون رسیده رو موضوع قرار بدید و درباره اش بنویسید مهم نیست چقدر مهم و با ارزش باشه . حتی اگه چیزی که به ذهنتون رسیده یه دستمال کاغذی باشه ، درباره اش بنویسید چون:
هر چیزی برای خودش داستانی داره ، حتی اگه خیلی کوچیک و بی ارزش به نظر بیاد.(راحله رضائی)
یادتون باشه ، کمالگرایی رو کنار بذارید . قرارنیست تو همون نوشته های اول شاهکار خلق کنید . اینا واسه دست گرمیه و شایدم یه پیش نویس باشه ، پیشنویسی که بعد ها تبدیل به یه شاهکار میشه.
درباره این سایت